Jan Sachtleven
Casus
Ook in deze zaak is sprake van kritiek op de taxatie van de adviseur van de overheid. Een omwonende dient een verzoek om tegemoetkoming in de planschade in, waarop de adviseur van de gemeente een taxatie opstelt. Uit de taxatie blijkt een (beperkt) planologische nadeel, die onder het normaal maatschappelijk risico valt.
De omwonende voert aan dat de gemeente zich niet op het taxatierapport had mogen baseren, omdat deze slechts door één taxateur is opgesteld, waarbij geen referenties zijn betrokken, zodat de uitkomst op geen enkele wijze is te toetsen.
Overwegingen
De Afdeling overweegt dat de waardevermindering als gevolg van de planologische verslechtering inderdaad is getaxeerd door één taxateur, maar dat betekent niet dat de gemeente zijn besluit niet op deze taxatie heeft mogen baseren. Dat de taxateur bij de taxatie van de waardevermindering geen referenties heeft betrokken, betekent evenmin dat de gemeente zijn besluit niet op deze taxatie heeft mogen baseren. Bij de waardering van onroerende zaken spelen niet alleen de taxatiemethode, maar ook de kennis en ervaring van de deskundige een rol. De bestuursrechter beoordeelt daarom slechts of het bestuursorgaan de taxatie redelijkerwijs aan zijn besluit ten grondslag heeft mogen leggen. Verder moet de besluitvorming voldoen aan de eisen die het recht aan de zorgvuldigheid en de motivering stelt en moet de rechter toetsen of de besluitvorming aan die eisen voldoet.
Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen, dwingt de Wro niet tot het hanteren van de ene dan wel de andere taxatiemethode. Welke methode in een concreet geval wordt gebruikt, staat ter beoordeling van de onafhankelijke taxateur. Indien en voor zover toepassing van de ter beschikking staande methoden naar diens deskundig oordeel niet mogelijk is of op zichzelf niet tot een juiste waardering leidt, zal de onafhankelijke taxateur diens taxatie (mede) mogen baseren op zijn kennis, ervaring en intuïtie.
Conclusie
Wanneer het betoog ziet op een aspect van de inhoud van het taxatierapport dat gebaseerd is op specifieke deskundigheid van een taxateur, kan de juistheid van dat (aspect van het) taxatierapport in beginsel slechts met vrucht worden bestreden met een onderbouwd tegenrapport van een onafhankelijke taxateur, waaruit blijkt dat het taxatierapport onjuist is. Onvoldoende is een – niet met een tegenrapport van een deskundige onderbouwd – betoog van de betrokkene dat ziet op een aspect van de inhoud van het taxatierapport dat gebaseerd is op specifieke deskundigheid van een taxateur.
